Blaasontsteking bij je baby of peuter: hoe herken je het?

Wat is een blaasontsteking?

Een blaasontsteking is een ontsteking aan de binnenkant van de blaas. Dit komt door bacteriën, meestal de E. coli bacterie. Een blaasontsteking kan erg naar zijn voor je baby. Gelukkig komt het bij kinderen veel minder vaak voor dan bij volwassenen.

Een blaasontsteking is niet besmettelijk en kan dus niet verspreid worden. Wel is het een veelvoorkomende infectie. Over het algemeen komen blaasontstekingen vaker voor bij meisjes. De plasbuis is bij meisjes korter en zit dichter bij de anus. Hierdoor is de kans op een urineweginfectie bij hen groter. Bij baby’s jonger dan 1 jaar komt een urineweginfectie juist vaker voor bij jongetjes, vooral bij onbesneden jongetjes.

Is een blaasontsteking gevaarlijk voor je baby?

Een blaasontsteking kan gevaarlijk zijn voor je baby en jonge peuter. Vooral kinderen onder de 2 jaar hebben een grotere kans op problemen. Dit komt doordat de urineweginfectie zich bij hen sneller uitbreidt naar de nieren. Er ontstaat dan een nierbekkenontsteking. Hierbij is er hoge koorts en voelt je kind zich flink ziek.

Bij jonge kinderen kan daardoor gemakkelijker nierschade ontstaan als de infectie niet op tijd wordt behandeld. Daarom is het slim om meteen contact op te nemen met je huisarts als je denkt dat je kindje een urineweginfectie heeft.

Ben je al bij de huisarts geweest, maar worden de symptomen erger? Neem ook dan weer contact op met je huisarts. Er bestaat namelijk een kans dat de blaasontsteking is overgegaan in een nierbekkenontsteking.

Symptomen van een blaasontsteking

Het kan soms lastig zijn om te herkennen of je kindje een blaasontsteking heeft, vooral als je kleine nog niet kan praten. De symptomen verschillen daardoor een beetje tussen baby’s en peuters.

Bij een baby

Je kindje kan nog niet zeggen waar hij of zij pijn heeft. Vaak is het enige duidelijke symptoom bij een blaasontsteking dan ook koorts. Koorts kan bij veel verschillende infecties passen. Heeft je baby koorts zonder duidelijke oorzaak? Dan kan het om een blaasontsteking gaan. Je kan daarnaast ook de volgende symptomen zien.

• Niet goed willen drinken
• Diarree
• Vermoeidheid
• Veel huilen of kreunen
• Vies ruikende urine
• De urine ziet troebel of er zit bloed in
• Overgeven
• Niet aankomen in gewicht, vooral bij baby’s jonger dan 3 maanden

Bij een peuter

Ook bij een peuter kan koorts het enige symptoom zijn van een blaasontsteking. Maar je peuter kan wel wat meer vertellen over de klachten. Je kan dezelfde symptomen zien als bij een baby, maar daarnaast kan je ook het volgende opmerken.

• Vaak erg nodig moeten plassen
• Moeilijk de blaas kunnen leegplassen
• Pijn of een brandend gevoel bij het plassen
• Ongelukjes terwijl je kind zindelijk is
• Pijn in de buik, zij of rug
• Het koud hebben of rillen

Oorzaken van een blaasontsteking

Een blaasontsteking komt door de E. coli bacterie. Deze leeft in je darmen. Daar kan de bacterie geen kwaad, maar soms komt deze via de plasbuis in de blaas terecht. Het is niet altijd mogelijk om een blaasontsteking te voorkomen. Er zijn wel een aantal risicofactoren die de kans op een blaasontsteking groter maken.

• Te weinig drinken. Je kind plast minder wanneer er te weinig wordt gedronken. Als je kind genoeg drinkt en daardoor regelmatig plast, kunnen bacteriën die daar mogelijk zitten weggespoeld worden. Bij te weinig drinken, gebeurt dit minder goed.
• Niet de blaas leeg plassen. Bij niet leeg plassen, blijft er steeds wat urine achter in de blaas. Daar kunnen bacteriën in groeien.
• Plas te lang inhouden. Bacteriën groeien sneller als de urine lang stilstaat in de blaas.
• Een aangeboren afwijking aan de nieren. Dit kunnen klepjes in de urinewegen of een vernauwing in de plasbuis zijn. Ook kan je kindje vesico-ureterale reflux (VUR) hebben. Dit betekent dat de urine uit de blaas terugstroomt gaat naar de nieren.
• Familiegeschiedenis van urineweginfecties. Je kind heeft een grotere kans op een blaasontsteking als andere familieleden ook vaker een blaasontsteking hebben gehad.

Heb je zelf een blaasontsteking gehad tijdens je zwangerschap of heb je zwangerschapsvergiftiging gehad? Dan is er ook een grotere kans dat je baby ook een blaasontsteking krijgt.

Obstipatie en een blaasontsteking

Obstipatie, of verstopping, kan de kans op een blaasontsteking groter maken. Doordat de darmen vol met poep zitten, drukken deze tegen de blaas aan. Hierdoor kan je kindje tijdens het plassen de blaas niet goed legen. Bacteriën kunnen in de achtergebleven urine makkelijker gaan groeien, waardoor er een blaasontsteking ontstaat.

Je kan meerdere dingen doen om ervoor te zorgen dat je kindje geen verstopping krijgt. Door je kleine genoeg te laten drinken en vezels te laten eten, wordt de kans op obstipatie kleiner.

Behandeling van een blaasontsteking

Denk je dat je baby of peuter een blaasontsteking heeft? Ga dan meteen naar de huisarts. Deze zal je kindje onderzoeken en een urinetest doen. Hiervoor moet je de urine van je kindje opvangen in een potje. Dit is bij baby’s best lastig. Je moet hiervoor het onderlijfje goed schoonmaken, je kind wat laten drinken en daarna de urine opvangen. Van je huisarts krijg je uitleg hoe je dit het beste kan doen.

Bij de urinetest ziet de huisarts of je kleine een blaasontsteking heeft. Daarna kijkt je arts wat de beste behandeling is. Dit is bijna altijd een antibioticakuur die de bacteriën in de blaas zal doden. Voor jonge kinderen krijg je dit in een drankje. Bij een antibioticakuur is het erg belangrijk dat je de kuur volledig afmaakt, ook als de klachten al eerder weg zijn. Vaak knapt je kind snel op met de kuur. Is je kleine erg ziek of veel aan het overgeven? Dan is het soms nodig om de antibioticakuur in het ziekenhuis te krijgen, via een infuus. Je kleine blijft dan meestal tussen de drie en zeven dagen in het ziekenhuis.

Baby’s jonger dan 3 maanden

Is je baby jonger dan 3 maanden en is er een blaasontsteking? Dit komt niet zo vaak voor. Het kan betekenen dat er een aangeboren afwijking is die gemakkelijk voor een urineweginfectie zorgt. Dit kan een afwijking aan de urinewegen of aan de nieren zijn.

Een baby jonger dan 3 maanden met een blaasontsteking wordt daarom bijna altijd opgenomen in het ziekenhuis om te kijken of er meer aan de hand is. Je kleine krijgt in het ziekenhuis een antibioticakuur via het infuus en er worden onderzoeken gedaan om een mogelijke oorzaak te vinden.

Wat kan je zelf doen?

Als je kindje zich goed voelt, dan is het niet nodig om in bed te blijven liggen. Jullie kunnen de dag volgen zoals normaal. Wel is het belangrijk om je kind goed te laten drinken. Heeft je kindje veel last van de blaasontsteking? Dan kan je wat paracetamol geven tegen de pijn.

Een urineweginfectie voorkomen

Blaasontstekingen bij kinderen kunnen vaker terugkomen. Als je kindje vaker een blaasontsteking heeft, wordt de kans op nierschade ook groter. Daarom is het belangrijk om de kans op een ontsteking zo klein mogelijk te maken. De volgende tips kunnen daarbij helpen.

• Geef langer borstvoeding. Blijf borstvoeding geven tot je kindje minimaal 7 maanden is, als dat lukt. Sommige onderzoeken zeggen dat dit je kindje beschermt tegen een urineweginfectie.
• Zorg ervoor dat je kind veel drinkt. Het is belangrijk dat je kindje veel vocht binnenkrijgt. Zo worden de urinewegen ‘schoongespoeld’. Ook helpt het tegen obstipatie.
• Geef je kind meer vezels te eten. Als je kindje al vast voedsel eet, geef dan voldoende fruit, groenten en granen. De vezels hierin helpen tegen obstipatie en dus ook tegen een blaasontsteking.
• Pas op met zeep. Bij meisjes kan zeep erg irriteren bij de vagina. Was de vagina daarom altijd alleen met warm water.
• Zorg ervoor dat je kind goed de blaas leegplast. Zorg ervoor dat je kindje goed de tijd neemt om de blaas helemaal leeg te plassen. Zo blijft er geen urine achter waarin bacteriën kunnen groeien.
• Leer je kindje goede hygiëne. Voor meisjes is het belangrijk om goed af te vegen na het plassen: van voor naar achter. Zo voorkom je dat er bacteriën van de anus in de vagina terechtkomen. Bij jongens is het ook goed om de eikel en de voorhuid goed schoon te houden en na het plassen te deppen.