Vind jouw babynaam
Frederike
Frederike is afgeleid van Frederik
-
- Minder dan 25x gegeven
-
- Machtige beschermer
Wat vind jij van Frederike?
Deze kenmerken vinden jullie passen bij Frederike
Wat vind jij?
Welke kenmerken vind je bij Frederike passen?
Meerdere opties mogelijk
Herkomst en betekenis Frederike
Frederike is afgeleid van Frederik. Frederik is een Germaanse naam die bestaat uit de stammen ‘frede’ en ‘rijk’. ‘Frede’ betekent ‘vrede, bescherming’, ‘rijk’ staat voor ‘machtig’. De naam betekent dus ‘machtige beschermer’.
De naam komt hier al van oudsher voor, de naam werd onder andere gedragen door een negende-eeuwse bisschop.
De vrouwelijke variant Frederica kwam in de achttiende of negentiende eeuw in gebruik.
Aantallen en varianten Frederike
In onderstaande grafiek staat per jaar het aantal keer dat Frederike als babynaam is gegeven.
Frederike is afgeleid van Frederik. Bijna 62.500 mannen dragen de naam Frederik; dit gebeurt iets vaker als volgnaam dan als eerste naam. Sinds 1970 neemt het gebruik van Frederik als eerste naam steeds meer af.
Frederica komt ruim 4.500 keer voor. Frederika is populairder, deze naam wordt door meer dan 26.500 vrouwen gedragen.
Fredericus of Frederikus. Fredericus komt ongeveer 9.500 keer voor, Frederikus 8.000 keer.
Ook zijn er verschillende verkortingen. Zo zijn er bijna 8.000 mannen die Frits heten, ruim 3.500 met de naam Fredrik en bijna evenveel die Freerk heten. Freek komt ongeveer 3.000 keer voor. Deze naam werd de laatste decennia veel gebruikt. Andere varianten zijn Friedrich, Frederick en Frederic.
Vrouwelijke varianten zijn Frieda of Frida, samen komen deze ruim 4.500 keer voor.
Frederique wordt door ruim 3.000 vrouwen gedragen. Deze naam wordt ook wel geschreven als Frédérique, dit komt 2.000 keer voor, of als Fréderique, dat ruim 900 keer voorkomt. Andere varianten zijn Fredrika en Frederike.
Wetenswaardigheden Frederike
Frederike is afgeleid van Frederik. Frederik van Eeden (1860-1932) was een Nederlandse schrijver. Zijn bekendste boeken zijn De kleine Johannes (1885) en Van de koele meren des doods (1900).
Ook was hij betrokken bij de oprichting van De Nieuwe Gids. Dit tijdschrift werd de spreekbuis van de vernieuwende beweging van de Tachtigers, een literaire stroming die zich afzette tegen de in de negentiende eeuw populaire domineespoëzie.
Na enkele jaren stapte hij uit de redactie van het tijdschrift, omdat de grote nadruk die de Tachtigers legden op esthetiek of schoonheid niet langer bij zijn levensvisie paste.