Vind jouw babynaam
Willibrord
-
- Minder dan 25x gegeven
-
- De wilskrachtige speerstrijder
Wat vind jij van Willibrord?
Deze kenmerken vinden jullie passen bij Willibrord
Wat vind jij?
Welke kenmerken vind je bij Willibrord passen?
Meerdere opties mogelijk
Herkomst en betekenis Willibrord
Willibrord is een Germaanse naam die is opgebouwd uit de naamstammen ‘wil’ en ‘brord’. Die laatste naamstam komt uit het Angelsaksisch. ‘Wil’ heeft als betekenis ‘wil, streven, wilskracht’. ‘Brord’ betekent ‘(speer)punt’. Gezamenlijk zou dit dus kunnen betekenen ‘de wilskrachtige speerstrijder’.
De naam werd onder andere bekend door de zevende-eeuwse Willibrord, die het christendom naar de Friezen bracht.
Aantallen en varianten Willibrord
In onderstaande grafiek staat per jaar het aantal keer dat Willibrord als babynaam is gegeven.
Er zijn zo’n 1.000 mannen met de naam Willibrord. Meestal wordt hij als volgnaam gegeven, vooral tussen 1940 en 1970. De naam wordt vaak gelatiniseerd tot Willibrordus, deze vorm komt 7.000 keer voor. Net als Willibrord werd Willibrordus voornamelijk gebruikt in de periode 1940-1970.
Een andere schrijfwijze is Willebrordus, een variant die zo’n 3.500 keer voorkomt. Sinds het einde van de jaren zestig wordt deze naam nauwelijks meer gebruikt.
Willibrord kent ook een vrouwelijke variant, namelijk Willibrorda. Er zijn ruim 500 vrouwen die zo heten. Meestal dragen zij de naam als volgnaam.
Wetenswaardigheden Willibrord
Willibrord (ca. 658-739) was een monnik van Angelsaksische afkomst. Vanaf zijn zevende groeide hij op in een klooster. Op zijn dertigste werd Willibrord tot priester gewijd. Hij uitte de wens om het evangelie onder de heidenen te verspreiden en reisde in 690 af naar Friesland.
Willibrord verzekerde zich bij zijn missionaire werk van de steun van de plaatselijke machthebbers, maar ook van de paus, die hem in 695 tot aartsbisschop van de Friezen wijdde. Willibrords vestigde zich in Utrecht en wordt daarom beschouwd als de eerste aartsbisschop van Utrecht.
Aan Willibrord worden diverse wonderen toegeschreven. Zijn graf in Echternach groeide al snel uit tot een belangrijke pelgrimsplaats. Al in het jaar 800 werd daarom de kerk die daar stond fors uitgebouwd.