Ervaringsexperts
9x zo gingen anderen om met de angst voor een miskraam
Veel vrouwen zijn in het begin van hun zwangerschap bang voor een miskraam. Zo ook forumlid Samantha. Zij vroeg zich af of anderen deze angst herkennen, hoe zij hiermee omgaan en waar deze vandaan komt. Er was veel herkenning. Negen vrouwen deelden hun ervaring.
Wat is een miskraam?
Een miskraam is het verlies van een zwangerschap tot voor een zwangerschapsduur van 16 weken. Het embryo heeft zich niet (goed) ontwikkeld, waardoor de zwangerschap niet volbracht kan worden. Het vruchtje wordt dan afgestoten.
Ongeveer 15% van de vrouwen krijgt hier tijdens haar eerste zwangerschap mee te maken. Het verliezen van het embryo is voor veel vrouwen een grote angst. Veel zwangere vrouwen zijn dan ook bang voor een miskraam.
Forumvraag van Samantha1993
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met de eerste weken van de zwangerschap. Voelen jullie ook enige angst dat het weer los zal laten? Ik lees zoveel verhalen over miskramen in de eerste weken. Iedere keer als ik naar het toilet ga, controleer ik of ik bloedverlies heb. En ik durf niet meer alles te doen, omdat het dan misschien mis zou kunnen gaan. Het is mijn eerste zwangerschap, dus ik ben benieuwd hoe anderen zich voelen?
Download de 24Baby App nu!
Download nu de 24Baby Zwangerschaps App en kom in contact met andere (aanstaande) ouders, volg de zwangerschaps- en babykalender, word lid van je geboorteclub en praat mee op het forum.
Ervaringen bij angst voor een miskraam
Dit zijn de ervaringen en tips die andere zwangere vrouwen gaven als antwoord:
1. De magische grens voorbij
Ik ben ook constant bang. Als ik even geen symptomen voel, ga ik twijfelen. Als ik wel symptomen voel, dan vind ik het vervelend. Ik voel ook regelmatig vochtverlies en ga dan met lood in mijn schoenen naar de wc. Elke keer ben ik bang om bloed te zien. Tegelijkertijd kan ik ook heel enthousiast worden over de kleine en dringt het steeds meer tot me door dat het eindelijk zover is. Maar ik ben blij als de eerste 12 weken voorbij zijn.
– bamsie mamsie
2. Onzekerheid hoort erbij
Ik was de eerste 20 weken bang voor een miskraam. Ik hield continu mijn buik vast. Elke keer als ik ook maar iets van een druppeltje bloed zag, belde ik de dokter. Ik heb ook pas met 20 weken iets gekocht voor ons zoontje. Maar het is echt niet gek om zo te denken. Die onzekerheid hoort er een beetje bij. Het is de eerste keer, je weet niet hoe het is, hoe het hoort te voelen. Probeer er wel van te genieten nog! Dat heb ik echt te weinig gedaan de eerste weken.
– Nensieee
3. Heel veel echo’s
Ik heb zeker veel angst gehad. Niet omdat ik een miskraam heb gehad, maar omdat ze altijd gezegd hebben dat ik nooit zwanger zou kunnen worden. Er was dus ontzettend veel ongeloof toen ik haar hartje hoorde. Maar toen kwam de angst om de hoek kijken. Met heel veel echo’s verwaterde mijn angst met 14 weken zwangerschap. Sindsdien heb ik er volop kunnen genieten. Dus ik denk dat je angst zeker zal verdwijnen. En als het niet verdwijnt, leer je ermee omgaan zodat je toch heerlijk kan genieten.
– ProudMom
4. Te veel kennis
Zoals mijn arts het omschreef: het is met de huidige medische kennis bijna onmogelijk om onbezorgd zwanger te zijn. En ik ben het met haar eens. Ze kunnen zoveel, maar ze weten ook zoveel. En wij kunnen ook veel lezen, zeker online. Het is vervolgens maar net hoe je daarmee omgaat, hoe nuchter je eronder kunt blijven.
Gelukkig heb ik het na 12 weken wel kunnen loslaten door het idee dat ik er toch geen controle over heb. Als het misgaat, gaat het mis. En te veel stress is ook niet goed voor de baby en voor jezelf. Daarna is het me gelukt om meer te kunnen genieten van mijn zwangerschap en ben ik ondertussen alweer 30 weken. Ik hoop dat je dat ook lukt!
– Yvonne
5. Je lichaam weet het
In december/januari heb ik een vroege miskraam gehad. Heel verdrietig, maar gelukkig waren we snel weer zwanger. De eerste weken van deze zwangerschap duurde ellenlang en wat waren we blij toen we met 7 weken een kloppend hartje zagen. Ook daarna bleef het spannend, tot de termijnecho. Na die echo kon ik het meer loslaten en echt gaan genieten.
Bedenk dat het goed zit als het goed zit, en anders ‘ruimt’ je lichaam iets op wat in eerste instantie al niet goed zou kunnen groeien tot een volwaardig kindje. Probeer het los te laten voor zover het kan, want je hebt er helaas geen invloed op. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
– Sanne
6. Geen angst, geniet
Ik heb absoluut geen angst gehad, ben nu 39 weken. De kans op een miskraam of dat er iets misgaat bij de bevalling is er altijd, maar daar zou ik niet te lang bij stilstaan. Vooral genieten! De echo’s vond ik wel altijd iets ‘spannender’: groeit ze goed, zijn er geen bijzonderheden etc. De enige keer dat ik angst had, was toen ik haar niet meer voelde bewegen bij 35 weken. De tweede keer was deze angst ook alweer iets minder.
– Nicole
7. Als het mis gaat, gaat het mis
Ik denk dat er meer vrouwen zijn die die angst wél hebben, dan niet. Ik vond het ook heel erg spannend. Tot een vriendin zei: ‘Ja maar liefje, hoe vreselijk dan ook, als het mis gaat, gaat het mis. Daar kan je NIETS aan doen’. Wellicht een beetje hard om te zeggen, maar voor mij hielp dat wel echt! Zet ‘m op, probeer vooral te genieten. En als het eventueel komt, zie je tegen die tijd wel hoe je ermee kan dealen. Tot dan: genieten!
– Sunny
8. Doe waar jij je goed bij voelt
Doe waar jij je goed bij voelt. Als je twijfelt of iets wel of niet goed is, doe het dan niet. Bij angsten kun je altijd bij je gynaecoloog of vroedvrouw terecht, ook al bel je ze de hele dag door!
– Laura
9. Maak de ervaring van een ander niet jouw angst
Na twee miskramen (op 12 weken en op 8 weken) zal die eerste tijd, als die zich weer aandient, heel moeilijk worden, ja… Maar dat is mijn eigen angst, omdat ik het al twee keer meegemaakt heb. Je moet proberen om de angst van een ander niet je eigen angst te laten worden. Positieve energie is beter voor jou en voor de kleine. Want hoe klein het ook is: het merkt jouw zorgen! Probeer te genieten, want je bent zwanger!
– Saskia
